Στα δέκα διηγήματα αυτού του βιβλίου, οι ήρωες είναι αφομοιωμένοι από τον αυτοματισμό και την επαναληπτικότητα της εργασίας. Ένας εντατικός εσωτερικός ρυθμός διέπει την κίνηση του σώματος και του νου, και αποτυπώνεται στη γλώσσα των αφηγητών. Όμως η μηχανική ροή και η μοναχικότητα της εργασίας οδηγούν τους ήρωες σε μια στιγμή συνειδητοποίησης, καθώς ένα εξωτερικό ερέθισμα τους ωθεί σε μια φευγαλέα κατανόηση του ρόλου, της θέσης και του εαυτού τους. Μέσα από μια ακριβή καταγραφή της πραγματικότητας, που υιοθετεί το ρυθμό και την ιδιόλεκτο του κάθε επαγγέλματος, τα Αυτόματα προσφέρουν μια πιστή εικόνα της κοινωνικής ζωής, αλλά και ένα σημείο φυγής.

Ένας κομψός κύριος με κοσμικούς τρόπους, φιλότεχνος εστέτ και οξυδερκής επενδυτής, ο εωσφορικός κύριος Δ* καταδέχεται να επισκεφτεί μικροαστικά διαμερίσματα, ενεχυροδανειστήρια, πορνεία και ψητοπωλεία, ενώ συγχρόνως απολαμβάνει την ευγενή συζήτηση στα αριστοκρατικά σαλόνια της πιο καλόγουστης συνοικίας των Αθηνών.