Γκυστάβ Φλωμπέρ

Οι Τρεις ιστορίες, το τελευταίο έργο που δημοσίευσε ο Γκυστάβ Φλωμπέρ αποτελούν ένα αριστουργηματικό τρίπτυχο. Στην Απλή καρδιά ο Φλωμπέρ αφηγείται την ιστορία της Φελισιτέ, μιας φτωχής υπηρέτριας στη γαλλική επαρχία του 19ου αιώνα, που αγαπάει διαδοχικά έναν άντρα, τα παιδιά της κυρίας της, έναν ανιψιό της, έναν γέροντα που φροντίζει κι έπειτα τον παπαγάλο της. Στον Άγιο Ιουλιανό ένας παθιασμένος κυνηγός έρχεται αντιμέτωπος με τη βία που ασκεί και οδηγείται στη μετάνοια. Στην Ηρωδιάδα ο χορός της Σαλώμης στο πολυτελές συμπόσιο του Ηρώδη, όπου όλες οι πολιτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις της εποχής έρχονται στην επιφάνεια, οδηγεί στον αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Βαπτιστή.

Κάρμεν Μαρία Ματσάδο

Αν το χρειάζεσαι, τότε αυτό το βιβλίο είναι για σένα. Το Σπίτι των Ονείρων είναι η παθιασμένη ερωτική ιστορία, η κοινή ζωή, η πνευματική και σωματική σύνδεση δύο γυναικών, που σταδιακά μετατρέπεται σε φυλακή και σε εφιάλτη. Η Κάρμεν Μαρία Ματσάδο αφηγείται την κακοποιητική σχέση που βίωσε, από την ενθουσιώδη αρχή της μέχρι το επώδυνο […]

Δημήτρης Δημητρόπουλος

Δέκα γυναίκες ανάμεσα στο 1822 και στο 1827 απευθύνονται σε μία διοικητική αρχή της αναδυόμενης επαναστατικής εξουσίας. Δέκα ιστορίες από τα χρόνια της ελληνικής Επανάστασης: ιστορίες πολέμου, ιστορίες αδικίας, ιστορίες έμφυλων και κοινωνικών σχέσεων. Ιστορίες που φωτίζουν την καθημερινότητα ενός κόσμου που αλλάζει και την ίδια στιγμή μας επιτρέπουν να εστιάσουμε στους αόρατους πρωταγωνιστές του: τις ανώνυμες γυναίκες του ελληνικού 19ου αιώνα. Μέσα από τη φωνή τους, τα παράπονά τους, την ίδια τη λογική της διατύπωσης ενός γραπτού αιτήματος αναδύεται η συγκλονιστική μετάβαση στην επικράτεια του πολίτη. Του ανθρώπου που αναγνωρίζει την νέα εξουσία και την ίδια στιγμή νοιώθει το δικαίωμα να απευθυνθεί σε αυτήν. Ο Λόγος Γυναικών δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο για το 1821. Και το ερωτηματικό στον τίτλο του προειδοποιεί ότι υπονομεύει τις προκατασκευασμένες μας βεβαιότητες για το παρελθόν και το παρόν.

Σπύρος Βγενής

Αγόρια και κορίτσια, γέροι, θεατράνθρωποι, γκραφιτάδες, ηδονοβλεψίες. Άνθρωποι που ξεχνούν και άνθρωποι που θυμούνται, άνθρωποι που δεν έχουν πού να πάνε και άνθρωποι που έχουν πού να πάνε αλλά δεν έχουν τι να κάνουν, άρρωστοι άνθρωποι, υπεράνθρωποι, άνθρωποι που προσπαθούν να φύγουν απ’ την πόλη μα καταφέρνουν μονάχα να ονειρευτούν την εξοχή. Με ρεαλισμό, οξυδέρκεια […]

Εντουάρ Λουί

Ένα αγόρι μετακομίζει από το χωριό του σε μια μικρή πόλη του γαλλικού Βορρά για να φοιτήσει στο λύκειο. Στην προσπάθειά του να ενσωματωθεί στο νέο περιβάλλον και να κόψει οριστικά τους δεσμούς με το παρελθόν, είναι αναγκασμένος να μάθει από την αρχή, με πολύ κόπο και αυτοθυσία, κάθε πτυχή της πραγματικότητας. Όμως η διαρκής επανεπινόηση του εαυτού και η εσωτερική ορμή της αλλαγής τον ωθούν και πάλι σε ρήξη με το καινούργιο πλαίσιο, που αποδεικνύεται εξίσου ασφυκτικό με το παλιό. Ο Εντουάρ Λουί σε μια βαθιά προσωπική και συγκινητική αφήγηση, αναμειγνύοντας κριτική και νοσταλγία, εξιστορεί τα στάδια που περνάει κανείς για να μεταμορφώσει τον εαυτό του ολοκληρωτικά, σκάβοντας βαθιά μέσα στο δικό του βίωμα της αλλαγής, για να ανασύρει τη συλλογική εμπειρία.

Ρόκε Λαρράκι

Σε ένα σανατόριο των προαστίων του Μπουένος Άιρες το 1907 ένας γιατρός μπλέκεται σε ένα πείραμα που έχει στόχο να διερευνήσει το όριο μεταξύ ζωής και θανάτου. Εκατό χρόνια αργότερα, ένας διάσημος καλλιτέχνης φτάνει στα άκρα αναζητώντας την αισθητική μεταμόρφωση, μετατρέποντας τον εαυτό του σε έργο τέχνης. Ο κόσμος του Λαρράκι είναι ελκυστικός και αλλόκοτος: παράξενα μυρμήγκια που σχηματίζουν σχεδόν τέλειους κύκλους, ακρωτηριασμένα μέλη, εμμονικοί έρωτες και ανθρωποφάγα φυτά. Στο επίκεντρο αυτού του σατιρικού, ευφυούς και συναρπαστικού μυθιστορήματος, βρίσκεται το τερατώδες, όχι ως κάτι απόκοσμο, αλλά ως βασικό εργαλείο κριτικής στις χίμαιρες της προόδου, της τέχνης και του έρωτα.