Τιφέν Ριβιέρ
Ένας καθηγητής κοινωνιολογίας προσπαθεί να εξηγήσει στους μαθητές του λυκείου του τις βασικές έννοιες της Διάκρισης του Πιερ Μπουρντιέ, οδηγώντας τους να διερωτηθούν για τη δική τους κοινωνική θέση, και για τις οικονομικές και πολιτισμικές συνέπειές της. Τα παιδιά αρχίζουν να αμφισβητούν τις βασικές παραδοχές του οικογενειακού τους περιβάλλοντος, και να ανακαλύπτουν σταδιακά όλα εκείνα που καθορίζουν εξωτερικά τον τρόπο που ντύνονται, που μιλάνε, που τρώνε, τη μουσική που ακούνε, αμφισβητώντας τις αισθητικές και πολιτισμικές τους προτιμήσεις. Το ιδιοφυές graphic novel της Τιφέν Ριβιέρ παρουσιάζει με ευστοχία, επινοητικότητα και τρυφερότητα τις πολιτικές, οικονομικές και ψυχολογικές προεκτάσεις των ευρημάτων και των ιδεών του Μπουρντιέ, εστιάζοντας στις αισθητικές όψεις και τους πολιτισμικούς μηχανισμούς αναπαραγωγής της κοινωνικής ανισότητας.
συντακτική ομάδα
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ | Ένα περιοδικό για το βιβλίο, τον πολιτισμό και άλλα πράγματα που κάνουν τη ζωή λίγο πιο υποφερτή Στο έκτο τεύχος της βλάβης ενδεικτικά περιλαμβάνονται: * ΑΦΙΕΡΩΜΑ Τι είναι η οικογένεια; Αποχαιρετισμοί σε ανθρώπινα και μη ανθρώπινα όντα, Λουσία Μπερλίν, Χάιντς Χέλε, Saidiya Hartman, η οικογένεια-θέατρο με τα μάτια του Δημήτρη Παπανικολάου, η μητρότητα, και 59 σημειώσεις-ορισμοί. * Δύο κείμενα για τον Γουίλιαμ Φώκνερ από τα μέλη της λέσχης ανάγνωσης της βλάβης. * Δύο κείμενα-αποχαιρετισμοί στον Φρέντρικ Τζέιμσον. * Καινούργιος δίσκος ΛΕΞ. * Στη γωνιά της βιβλιοπώλισσας το ΚΟΜΠΡΑΙ.
Στρατής Μπουρνάζος
O πολιτισμός και οι ιδέες αποτέλεσαν κεντρικό στοιχείο της αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο στρατοπέδων του Ψυχρού Πολέμου. Στη μεγάλη μάχη για «την καρδιά και τον νου των ανθρώπων» που ονομάστηκε Πολιτισμικός Ψυχρός Πόλεμος, το Congress for Cultural Freedom (CCF) αποτέλεσε το πιο εκλεπτυσμένο, εντυπωσιακό και επιτυχημένο όπλο του δυτικού κόσμου. Το βιβλίο του Στρατή Μπουρνάζου διηγείται τη συναρπαστική ιστορία του, παρακολουθώντας τις διαδρομές του φιλελεύθερου αντικομμουνισμού και της συμμαχίας της μη Κομμουνιστικής Αριστεράς με το αμερικανικό κράτος.
Μαρία Κωνσταντοπούλου
Το δικό σου σπίτι σε παρατηρεί. Σε περιμένει όλη μέρα να γυρίσεις και μόλις ακούσει τον ήχο των κλειδιών, στέλνει μια δόνηση στους τοίχους. Σε παρατηρεί να παρατάς τα πράγματά σου, να μαλακώνεις τις εκφράσεις σου ή να τις εκτονώνεις. Το δικό σου σπίτι σημαίνει δεν υπάρχει γύρω κανείς. Κατειλημμένο κανένα δωμάτιο. Άρα, όταν είμαι […]
Τζον Μπέρτζερ
Καθισμένος στα σκαλοπάτια της Πιάτσα Ματζόρε στην Μπολόνια, μία από αυτές τις απίθανες πόλεις όπου μπορείς να περιπλανηθείς μετά θάνατον, ο αφηγητής ανακαλεί την εικόνα του αγαπημένου του θείου, ενός μανιώδη αλληλογράφου, αναγνώστη και ταξιδιώτη, που σημάδεψε την παιδική και εφηβική του ηλικία. Οι στοές, οι πλατείες, οι εκκλησίες, τα μαγαζιά και οι κόκκινες τέντες αποτελούν το σκηνικό μιας συνομιλίας που, χάρη στη μαγική αρχιτεκτονική της πόλης, μπορεί να συμβεί μυστικά, αν και δημόσια.
Κάρμεν Μαρία Ματσάδο
Μάκης Μαλαφέκας
Έπρεπε να γράψω ένα λάθος μυθιστόρημα. Ο αφηγητής παρασέρνει τον ήρωα σ’ όλα τα αδιέξοδα, σ’ όλα τα λάθη, τα περιγράφει και λάθος από πάνω, εκτιμά λάθος την εποχή του, τις καταστάσεις όλες, και στο τέλος ο ήρωας πεθαίνει γιατί δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο. Και πεθαίνει κι ο αφηγητής. Όλοι. Πεθαίνουν όλοι με φριχτό τρόπο, το λάθος μυθιστόρημα ξεχνιέται, και μετά από χρόνια το βρίσκει σε καλάθι ένας άλλος αφηγητής. Κάνει πλέον μισό ευρώ, αλλά δεν το αγοράζει καν.
