απόσπασμα από το βιβλίο της Κάρμεν Μαρία Ματσάδο Στο σπίτι των ονείρων (σελ. 292-296) Να μια ιστορία που την έμαθα από μια σουπιά: Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια βασίλισσα που ήταν (πάλι) ολομόναχη. Κάλεσε, λοιπόν, όλους τους συμβούλους της, που με τη σειρά τους κάλεσαν όλα τα σημαντικά πρόσωπα της χώρας, για να […]
Δίπλα στη φωνή του
*Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε για την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με αφορμή το έργο του Εντουάρ Λουί στο Ύψιλον στις 2 Δεκεμβρίου 2022. Άκουσα τελευταία τον Λουί σε μια συνέντευξή του να λέει πόσο δύσκολο του είναι να γράφει. Εμένα μου φαίνεται σαν μια φωνή που βγαίνει από τα βράχια, μου είπε ένας φίλος. Είναι φοβερό που το […]
Το σώμα ως πεδίο ταξικής και έμφυλης καταπίεσης / Με αφορμή το έργο του Εντουάρ Λουί
*Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε για την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με αφορμή το έργο του Εντουάρ Λουί στο Ύψιλον στις 2 Δεκεμβρίου 2022. Την πρώτη φορά που έπιασα στα χέρια μου βιβλίο του Λουί, συγκεκριμένα το Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου έπαθα ένα μικρό σοκ. Δεν είχα ξαναδιαβάσει στη ζωή μου μια τόσο καλή προσέγγιση γύρω […]

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Ρόκε Λαρράκι, Μητροφάγος
*Την Πέμπτη 19 Μαΐου κυκλοφορεί το μυθιστόρημα του Ρόκε Λαρράκι Μητροφάγος, σε μετάφραση Έφης Γιαννοπούλου. Παρακάτω ακολουθούν μερικές σελίδες από το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου. Τέμπερλεϋ, Επαρχία του Μπουένος Άιρες, 1907 Είναι κάποιοι άνθρωποι που δεν –ή σχεδόν δεν– υπάρχουν, όπως η δεσποινίς Μενέντες. Η προϊσταμένη των νοσηλευτριών. Στο χώρο αυτών των λέξεων χωράει […]

Η αφηγήτρια ταινιών: η μεγάλη απόδραση
Για το βιβλίο του Hernán Rivera Letelier, Η αφηγήτρια ταινιών. Μετάφραση: Λένα Φραγκοπούλου. Επίμετρο: Πάμπλο Νερούδα, Η πάμπα του νίτρου. Εκδόσεις Αντίποδες, Δ’ έκδοση, 2020.* Χιλή, έρημος Ατακάμα. Σε ένα σχεδόν ερειπωμένο οικισμό κοντά στα ορυχεία νίτρου, ζει ένα κορίτσι με τους τέσσερις αδερφούς της και τον ανάπηρο πατέρα της. Μοναδική διαφυγή για την σκληρά […]

Μεταφράζοντας τον Μπίλλυ Μπαντ
Θα ήθελα καταρχήν να πω δυο λόγια για την επιλογή αυτού του βιβλίου από τους αντίποδες, γιατί συνοψίζει κατά κάποιο τρόπο τη λογική με την οποία προσεγγίζουμε τη λογοτεχνία, αναζητώντας όχι απλώς τα κείμενα του κανόνα ή τα κείμενα που συνομιλούν με τον κανόνα, αλλά μια λογοτεχνία της ρήξης, τα σημεία τομής, εκεί όπου οι […]

Για τον Μπίλλυ Μπαντ
Για να είναι κατανοητά τα επόμενα, ας αφηγηθώ πρώτα με δυο λόγια την πλοκή, προπάντων για όσες και όσους και δεν έχουν ακόμη διαβάσει το βιβλίο. Δεν τους το χαλάω, καθώς, έτσι κι αλλιώς, δεν γίνονται πολλά πράγματα. Είναι μια «εσωτερική αφήγηση», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Είμαστε στο 1797, στους Πολέμους της Γαλλικής Επανάστασης. […]

Μπίλλυ Μπαντ – μια λογοτεχνική συνωμοσία
Ας ξεκινήσουμε με ένα ζήτημα που απασχολεί την πρόσληψη του Μπίλλυ Μπαντ σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της και βρίσκεται στο επίκεντρο του κατατοπιστικότατου επιμέτρου που έγραψε ο Θοδωρής Δρίτσας για την ελληνική έκδοση του έργου. Πρόκειται για το ερώτημα της τοποθέτησης του συγγραφέα σε σχέση με τα ηθικά διλήμματα που μοιάζει να γεννά η […]

Το νέο βιβλιοπωλείο των αντιπόδων
Οι αντίποδες μετακόμισαν και σας περιμένουν στον καινούριο τους χώρο στο κέντρο (Μαντζάρου 8, ισόγειο) για βιβλία και σκάκι. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα: 10π.μ. – 4μ.μ. Τρίτη: 10π.μ. – 6μ.μ. Τετάρτη: 10π.μ. – 4μ.μ. Πέμπτη: 10π.μ. – 6μ.μ. Παρασκευή: 10π.μ. – 6μ.μ.
Οι «Αργοναύτες» και η σαγηνευτική φεμινιστική αυτο-θεωρία της Μάγκι Νέλσον
Με καταγωγή στον φεμινισμό, η αυτοθεωρία (autotheory), ο συνδυασμός δηλαδή αυτοβιογραφικών και άλλων προσωπικών/ «υποκειμενικών» δεδομένων και απόψεων με τη θεωρία και τη φιλοσοφία αποτελεί μια ανερχόμενη συγγραφική – καλλιτεχνική τάση την τελευταία πενταετία τουλάχιστον. Το βιβλίο της Μάγκι Νέλσον «Αργοναύτες» (2015) που μόλις κυκλοφόρησε από τους Αντίποδες σε μια πολύ καλή μετάφραση στα ελληνικά από τη Μαρία Φακίνου αποτελεί […]

Ο Άρχοντας της Μάντσας: Για τον «Δον Υπαστυνόμο» του Δημήτρη Καρακίτσου
Τις προηγούμενες δεκαετίες, τον προηγούμενο αιώνα ή τον προ-προηγούμενο, ένας από τους κύριους στόχους της λογοτεχνίας ήταν η κατασκευή μιας πιστευτής πραγματικότητας. Τις περισσότερες φορές αυτή η πραγματικότητα ήταν αναγνωρίσιμη ως η δική μας. Είχε σαλόνια, δάση, κινέζικα παραβάν, ταξίδια στην Ινδία. Από ένα σημείο και μετά όμως, χάρη στις καινοτομίες που εισήγαγαν οι συγγραφείς […]