Προσφορά!

Επιστολές

της Δανάης Σιώζιου

,

Η έκδοση συνοδεύεται από σχέδια του Στέφανου Ρόκου.

Αγαπητή Κλαίουσα Ιτιά,

μην πιστεύετε τον κοκκινολαίμη, είναι ακόμα θυμωμένος.
Ο θυμός φυλάσσεται σε διάφανα μπουκαλάκια,
έχει διάφορα χρώματα και πίνεται σαν κολόνια.
Οι συνεχείς μετακομίσεις είναι αδιαμφισβήτητα
δουλειά για αράχνες.
Οι θάλασσες το φθινόπωρο είναι μολυβένιες.
Το μολύβι πάντα κάποιον βαραίνει.
Αγαπητή μου Κλαίουσα,
η έλευση της ανθοφορίας είναι μια άδεια φιέστα.
Βαθιά στη γη συντελείται το πανδαιμόνιο.
Ρωτήστε τις ρίζες σας, τις βαθιές σας ρίζες.
Με τα κίτρινα ανθάκια σας, όταν πέσουν,
θα φτιάξουμε περιδέραια,
ελαφρύτερα κι από όνειρα που δεν πήγαν παραπέρα.

Δικός σας,
Κ.

 

* Οι παραγγελίες θα αρχίσουν να παραδίδονται την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου.

Εκκαθάριση

η συγγραφέας

Σιώζιου Δανάη

Η Δανάη Σιώζιου γεννήθηκε στην Καρλσρούη το 1987. Είναι ποιήτρια και μεταφράστρια. Παράλληλα συντονίζει διάφορα εκπαιδευτικά και πολιτιστικά προγράμματα και καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες ενώ συνεργάζεται με το Εργαστήρι Ιστορίας του Βιβλίου στο ΕΚΠΑ. Σπούδασε αγγλική και ελληνική φιλολογία, ευρωπαϊκή ιστορία και πολιτιστική διαχείριση. Ως τώρα έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές από τις εκδόσεις Αντίποδες: Χρήσιμα παιδικά παιχνίδια (2016), Ενδεχόμενα τοπία (2021) και Επιστολές (2024). Τιμήθηκε με το Βραβείο «Γιάννης Βαρβέρης» της Εταιρείας Συγγραφέων και με το Κρατικό Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε δεκαπέντε γλώσσες και έχουν δημοσιευθεί και ανθολογηθεί ευρέως (μεταξύ των οποίων: World Literature Today, The Ilanot Review, NYRB και Brooklyn Rail καθώς και ολόκληρα τα βιβλία από τις εκδόσεις Parasitenpresse στη Γερμανία). Επίσης έχει δημοσιεύσει άρθρα και διηγήματα. Έχει λάβει προσκλήσεις συνεργασίας και υποτροφίες από σημαντικούς οργανισμούς (μεταξύ των οποίων: Santa Maddalena Foundation, Chateau Mercier  Foundation, Rosa Luxemburg Foundation, Onassis Foundation, ΕΜΣΤ) και το έργο της έχει παρουσιαστεί ευρέως στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μεταξύ άλλων έχει μεταφράσει βιβλία της Susan Sontag (εκδόσεις Gutenberg) και του John Berger (εκδόσεις Αλεξάνδρεια).

Επισκεφθείτε τη σελίδα του συγγραφέα

Το τραπέζι της κουζίνας

Αγαπητέ κύριε,

πάνω μου υπάρχουν λουλούδια μαζί μ’ ένα σημείωμα για τη γιορτή σας, δώρο του αγαπημένου σας φίλου. Μου αρέσει όταν μαγειρεύετε και τα μπαχαρικά πέφτουν πάνω μου. Το ξύλο είναι απορροφητικό υλικό, έτσι μπορώ κι εγώ να ρουφάω, να γεύομαι, να μυρίζω και να ζαλίζομαι. Μου αρέσει ιδιαιτέρως όταν τρίβετε με τα δάχτυλά σας το αλάτι και όταν χρησιμοποιείτε το γουδί. Θυμάμαι με πόσο κόπο με δημιουργήσατε.

Φιλικά,
το τραπέζι

 

Αγαπητό Τραπέζι,

σήμερα έριξε πρωινό, ανοιξιάτικο χιόνι. Η ομίχλη κα­­­­τέβηκε χαμηλά στα βουνά κι έκατσα στο μπαλκό­­­νι να δω τα πουλιά και να πιω λίγο τσάι. Χαιρέτησα τους εργάτες που δούλευαν στην αυλή. Ένας απ’ αυτούς μου έκανε νόημα να πλησιάσω και μου πα­­­­ρέδωσε έναν γκρι φάκελο χωρίς γραμματόσημο. Ήταν ένα παλιό γράμμα του αγαπημένου μου φίλου που παράπεσε στην αποθήκη απ’ όπου παίρνανε τα υλικά. Ο φίλος μου κι εγώ θέλαμε ένα τραπέζι. Βγήκα­­με για ξύ­­λα. Περπατούσαμε για ώρες ανάμεσα σε χιονισμένες, πα­­­γωμένες πλαγιές και πλαγιές γεμάτες λουλούδια. Αμέτρητα ρυάκια διέτρεχαν το τοπίο, ψυχρές φλέβες που κατέβαιναν το βουνό σχηματίζοντας ρεύματα, πο­­­τάμια και καταρράχτες. Ξαπλώσαμε στην πλαγιά να ξεκουραστούμε. Πολύ γρήγορα αποκοιμήθηκα και ονειρεύτηκα το σχήμα που θα σας έδινα.

Δικός σας,
Κ.