Προσφορά!

Σπουδή στο μπλε

της Μάγκι Νέλσον

Μετάφραση: Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη

, ,

Το μπλε δεν είναι ένα χρώμα, είναι ένα σύνολο αποχρώσεων, αντικειμένων, διαθέσεων, αναφορών, αναμνήσεων, συναισθημάτων. Η Μάγκι Νέλσον, ερωτευμένη με το μπλε, περιπλανιέται στη μελαγχολία, την απώλεια και τον πόθο διερευνώντας τη σύνδεση του χρώματος με το σώμα και το πνεύμα. Συνομιλώντας με τον Γκαίτε, τον Βιττγκενστάιν και τον Μπαρτ, γράφει ένα λυρικό δοκίμιο για τον έρωτα που τελειώνει, για το σώμα που υποφέρει και για την ομορφιά ως καταφύγιο στον καιρό της μοναξιάς και της θλίψης.

«Το να ερωτευτεί κανείς το μπλε μήπως σημαίνει λοιπόν ότι ερωτεύτηκε μια ενόχληση; Ή μήπως ενόχληση είναι ο ίδιος ο έρωτας; Και τι σόι τρέλα τέλος πάντων είναι να ερωτεύεσαι κάτι που είναι δομικά ανίκανο να σε ερωτευτεί κι αυτό;»

Εκκαθάριση

η συγγραφέας

Νέλσον Μάγκι

Η Μάγκι Νέλσον γεννήθηκε το 1973 στο Σαν Φρανσίσκο. Είναι πεζογράφος, ποιήτρια και δοκιμιογράφος, και το έργο της περιστρέφεται γύρω από τα ζητήματα του φύλου, της βίας και της σεξουαλικής ταυτότητας. Ζει στο Λος Άντζελες. Σημαντικότερα έργα της: The Red Parts: A Memoir (2007), Bluets (2009), The Art of Cruelty: A Reckoning (2011), καθώς και τα ποιητικά βιβλία Holes (2007) και Jane: A Murder (2005). Το πολύ σημαντικό αυτοβιογραφικό της δοκίμιο Οι Αργοναύτες κυκλοφορεί σε μετάφραση Μαρίας Φακίνου από τους αντίποδες.

Επισκεφθείτε τη σελίδα του συγγραφέα
  1. Χθες σήκωσα απ’ το χώμα μια λωρίδα μπλε που έβλεπα για εβδομάδες έξω από το σπίτι μου κι ανακάλυψα ότι ήταν μια ταινία με δηλητήριο για τερμίτες. Noli me tangere, έγραφε, όπως γράφουν ορισμένα μπλε. Την άφησα στο έδαφος.
  2. Κάτι που δεν θα έκανε ποτέ ένας αρσενικός ιόχρους πτιλονόρυγχος. Αντιθέτως, ένας αρσενικός ιόχρους πτιλονόρυγχος θα είχε τσιμπήσει τη λωρίδα με το ράμφος του και θα είχε επιστρέψει στο άντρο του –στην «ερωτική φωλίτσα» του, όπως λένε ορισμένοι οδηγοί– το οποίο στολίζει για εβδομάδες ολόκληρες με μπλε αντικείμενα για να δελεάσει τα θηλυκά. Ο πτιλονόρυγχος όχι μόνο συλλέγει και τακτοποιεί μπλε αντικείμενα –εισιτήρια λεωφορείων, φτερά τζιτζικιών, μπλε λουλούδια, καπάκια από μπουκάλια, μπλε φτερά από μικρότερα μπλε πουλάκια που σκοτώνει αν χρειαστεί, για να τους πάρει το φτέρωμα– αλλά βάφει και τη φωλιά του μπλε με χυμό από μπλε φρούτα, χρησιμοποιώντας ως πινέλο το ξεφτισμένο άκρο ενός κλαδιού. Χτίζει ανταγωνιστικά, κλέβοντας θησαυρούς από άλλα πουλιά κι ενίοτε καταστρέφοντας εντελώς τις φωλιές τους.
  3. Έχοντας χτίσει πια το άντρο του, ο ιόχρους πτιλονόρυγχος κατασκευάζει παραδίπλα μια σκηνή από γυαλιστερό, κίτρινο άχυρο, πάνω στην οποία θα τραγουδήσει και θα χορέψει για τα διερχόμενα θηλυκά. Οι έμπειροι χτίστες κι ερμηνευτές μπορούν να προσελκύσουν και να γαμήσουν μέχρι και τριάντα τρία θηλυκά ανά σεζόν, αν η παράσταση είναι καλή, αν έχουν μαζέψει στο άντρο τους αρκετό καλό μπλε κι αν πετύχουν τη σωστή χρωματική αντίθεση με τα κιτρινωπά άχυρα παραδίπλα. Οι λιγότερο έμπειροι χτίστες μπορεί και να μην προσελκύσουν καθόλου θηλυκά. Κάθε θηλυκό ζευγαρώνει μία και μόνη φορά. Τα αυγά της τα κλωσάει μόνη της.
  4. Όταν βλέπω φωτογραφίες από αυτές τις μπλε φωλιές νιώθω τέτοια επιθυμία που αναρωτιέμαι μήπως γεννήθηκα σε λάθος είδος.

[…]

  1. Κάποτε ταξίδεψα ώς την πινακοθήκη Tate στο Λονδίνο για να δω τους μπλε πίνακες του Υβ Κλάιν, που εφηύρε και κατοχύρωσε τη δική του απόχρωση ουλτραμαρίν, το λεγόμενο Διεθνές Μπλε του Κλάιν (International Klein Blue, IKB) και στη συνέχεια ζωγράφιζε καμβάδες και αντικείμενα με αυτό το μπλε για μια περίοδο της ζωής του που ο ίδιος ονόμασε «L’ époque bleue». Ενώ στεκόμουνα μπροστά από αυτούς τους μπλε πίνακες –ή προτάσεις– στην Tate, νιώθοντας το μπλε τους ν’ ακτινοβολεί τόσο θερμά που νόμιζα ότι άγγιζε, ίσως και πονούσε, τους βολβούς των ματιών μου, έγραψα μία και μόνη φράση στο σημειωματάριό μου: υπερβολή. Είχα κάνει τόσο δρόμο και σχεδόν δεν άντεχα να το βλέπω. Ίσως είχα άθελά μου πέσει πάνω σε αυτό το βουδιστικό αξίωμα που λέει ότι η φώτιση είναι η απόλυτη απογοήτευση. «Από το βουνό βλέπεις το βουνό», έγραφε ο Έμερσον.
  2. Γιατί ακόμα κι αν κάποιος λατρεύει το μπλε, δεν σημαίνει σώνει και καλά ότι θέλει να ζήσει σ’ έναν κόσμο φτιαγμένο από μπλε. «Η ζωή είναι ένα τραίνο από διαθέσεις, σαν σειρά από χάντρες, και καθώς περνάμε από τη μία στην άλλη, αποδεικνύονται πολύχρωμοι φακοί που βάφουν τον κόσμο στη δική τους απόχρωση και καθένας τους αποκαλύπτει μόνο αυτό στο οποίο εστιάζει», έγραφε ο Έμερσον. Το να παγιδεύεσαι σε μία και μόνη χάντρα, ασχέτως χρώματος, μπορεί να αποβεί μοιραίο.
  3. Τι έχω ακούσει: όταν τα κοιτάσματα στα ορυχεία του Σαρ-ε-Σανγκ εξαντλούνται (οι ντόπιοι λένε ότι η αυταρχική εξουσία των Ταλιμπάν που, το 2000, ανατίναξαν τα δύο γιγαντιαία αγάλματα του Βούδα στην είσοδο των ορυχείων –οι μπλε αύρες των οποίων ήταν η παλαιότερη γνωστή χρήση του λάπις λάζουλι στη Γη– προκάλεσε ήδη μια παρατεταμένη περίοδο εξάντλησης των κοιτασμάτων· ένας Θεός μόνο ξέρει τι αποτελέσματα έχουν έκτοτε οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί), τότε οι εργάτες χρησιμοποιούν δυναμίτη για να κάνουν τη φλέβα να αιμορραγήσει, ελπίζοντας να δημιουργήσουν έναν «μπλε πυρετό».

 

  1. Τι ξέρω: όταν σε γνώρισα, ξέσπασε ένας μπλε πυρετός. Θέλω να ξέρεις ότι δεν σε θεωρώ πλέον υπεύθυνο γι’ αυτό.