Γκαϊτό Γκαζντάνοφ

Ο Γκαϊτό Γκαζντάνοφ (1903-1971) γεννήθηκε στην Πετρούπολη. Μετά το 1917 συμμετείχε στον ρωσικό εμφύλιο, πολεμώντας στο πλευρό των Λευκών. Μετά την ήττα έφυγε από τη Ρωσία και το 1923 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου δούλεψε ως αχθοφόρος, βοηθός σε πλυντήριο αυτοκινήτων, εργάτης στη Σιτροέν και, προς τα τέλη της δεκαετίας του 1920, ως οδηγός ταξί. Συμμετείχε ενεργά στη ζωηρή πολιτιστική ζωή της ρωσικής παροικίας του Παρισιού. Δημοσίευσε διηγήματά του σε διάφορα ρωσόφωνα περιοδικά, και το 1929 δημοσιεύτηκε το πρώτο του μυθιστόρημα Μια βραδιά με την Κλαιρ. Ακολούθησαν η Ιστορία ενός ταξιδιού (1938), η Φυγή (1939), οι Δρόμοι της νύχτας (1941), που στηρίζεται στις εμπειρίες του ως οδηγού ταξί. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ενεπλάκη στη γαλλική αντίσταση. Το 1947-1948 δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό Новый Журнал το Φάντασμα του Αλεξάντρ Βολφ, ίσως το σημαντικότερο έργο του (μτφρ. Ελένη Μπακοπούλου, αντίποδες 2015). Από το 1952 δούλεψε στο ραδιόφωνο και έζησε στο Μόναχο, όπου και πέθανε το 1971. Τα έργα του μεταφράστηκαν στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, όμως παρέμειναν στην αφάνεια. Οι επανεκδόσεις των μυθιστορημάτων του στα γερμανικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά, από το 2010 και μετά, αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον για το έργο του. Θεωρείται πλέον ένας από τους πιο σημαντικούς Ρώσους λογοτέχνες της διασποράς.